Uncategorized

Aangezien jullie vaak reageren dat jullie ook wel wat persoonlijkere dingen willen zien en lezen, en ik het heel graag wil delen, wil ik jullie graag mijn nieuwe tattoo laten zien! Het is mijn tweede tattoo, en de tweede met betekenis. Ik heb ongeveer twee jaar geleden ‘believe’ op mijn zij laten zetten, omdat ik meer in mezelf moet geloven. Mijn nieuwe tattoo heeft ook zo’n soort betekenis, lees maar verder!

Net gezet. Het paarse randje hoort er niet bij en is ondertussen al verdwenen.

Ik verwacht geen negatieve comments te krijgen (het is hier geen YouTube), maar ik hoop van harte dat jullie je een beetje kunnen gedragen aangezien het heel persoonlijk gaat zijn. Je eigen verhaal neerzetten mag natuurlijk ook, dan voel ik me al iets zekerder, haha. Het gaat een heel persoonlijk stuk worden, dus bereid je voor.

Al sinds ik fatsoenlijk kon denken (can I?!) wist ik dat ik anders was. Ik was onzeker, raar, en daarom een makkelijk doelwit om gepest te worden. Dit gebeurde dan ook. Het heeft mijn hele middelbare schooltijd (vier jaar) geduurd. Ik woonde ook niet meer thuis maar op een groep waar ik me niet altijd heel fijn voelde, waardoor ik nergens met mijn verhaal en gevoelens heen kon. Ik werd dus depressief. Hierdoor wou ik niet naar school, en bleef ik thuis. Iets wat niet heel slim is als je je zo slecht voelt. Toen ik 18 werd heb ik mezelf laten testen op stoornissen en daar kwam uit dat ik chronisch depressief ben (dus altijd depressief) en een boel angsten heb. Vooral sociale angsten. Dat ik chronisch depressief ben betekent niet dat ik 24/7 zielig ben en zit te janken hoor, totaal niet. Ik ben juist heel vrolijk en druk altijd. Maar zodra ik in bed lig, tijd heb om te denken, of wanneer ik graag gezelschap wil maar niemand tijd heeft, gaat het fout. Dan voel ik me mega verrot, eet ik niet, of juist heel veel, en wil ik alleen maar slapen. Dat ik me zo voel kan voor een uurtje zijn, maar ook een aantal weken. Het klinkt misschien als een doorsnee tiener-moment, maar het zit dan echt heel diep.

Toen ik twee jaar geleden in een mega-dip van ongeveer een maand belandde, besloot ik dat het genoeg was. Ik was op dat moment op school, met klasgenootjes om me heen. Ik keek rond, en ik besefte me dat ik niets heb om me k#t over te voelen. Ik deed een leuke opleiding en het ging goed, ik had vrienden en vriendinnen om me heen die er voor me waren, en ik had over het algemeen niets te klagen. Ik maakte diezelfde dag nog een afspraak (of ja, een klasgenootje deed dat voor me.. faalangst hè..) en liet twee dagen later een tattoo zetten.

Dit is hem. Believe, op mijn zij, net onder de rand van mijn bh. De foto is wat onduidelijk, en op dat moment is hij net gezet. Ik koos voor ‘believe’ omdat ik meer in mijzelf moet geloven. Zoals ik al schreef heb ik veel angsten en ben ik over het algemeen erg onzeker, iets wat helemaal niet nodig moet zijn! De plek heb ik gekozen omdat ik meer moet accepteren hoe ik er uit zie onder mijn kleren. Ik ben erg onzeker over mijn lichaam en gewicht, en als daar een mooie tattoo zou zitten zou ik vaker op die manier naar mij kijken. En natuurlijk ook omdat het gewoon een hele mooie plek is!

Ik ben blij met mijn tattoo, maar ik vind hem te klein. Ik wil hem laten bijwerken. Groter, en met sierlijkere letters, maar wel nog steeds believe!

Ik heb hem laten zetten bij Liquid Sky in Nijmegen, en ik moest er 3 minuten voor (in de knoop) liggen. Ik zou niet terug gaan naar deze shop voor een tattoo, maar dit is puur persoonlijk. Ik voelde me er niet op mijn gemak en ik had het idee dat ik als gek gezien werd, ofzo. Maar dit is natuurlijk voor iedereen anders! Het deed wel verschrikkelijk pijn daar. Je ribben zijn hard, en als daar met een naald overheen gekrast wordt is dat niet prettig!

Mijn tweede tattoo, zoals ik al zei, komt qua betekenis in de buurt. Op dit moment ben ik erg gelukkig. Ik heb een eigen appartement waar ik het naar mijn zin heb, ik heb mijn mode-diploma gehaald en doe nu een etaleur opleiding die heel leuk is, ik heb leuke vriendinnen, maar toch zijn er nog veel angsten die mij tegenhouden bepaalde dingen te doen. Ik moet meer lef hebben, meer op avontuur uit gaan en niet zo veel thuis zijn. Ik moet dingen ondernemen, meer contacten leggen (ook voor de site!), en als mensen me vragen iets leuks te gaan doen moet ik vaker ‘ja!’ zeggen en niet bang zijn. “Ik leef, en dat moet ik niet vergeten.”

De plek is ook met een soort reden gekozen. Ik wou hem sowieso op mijn hand, zodat ik hem vaak zie en er aan herinnerd wordt waarom ik hem heb laten zetten. Op je vingers is dan al snel logisch. Op mijn ringvinger wou ik hem niet, omdat het dan meer voor liefde staat, en ik moet schijt hebben aan mijn angsten, dus vandaar de middelvinger.

Deze heb ik laten zetten bij Paradigm in Arnhem. Ik moet volgende maand terug om het bij te werken. Ik vond het heel fijn bij Paradigm. Ik kreeg goede uitleg, en omdat ik wat bang was (pijnlijke plek) stelde hij me goed gerust. Het deed gelukkig totaal geen pijn en ik was na 5 minuten al klaar.

De prijzen zet ik er expres niet bij, omdat ik vind dat je voor een tattoo niet naar de prijs moet kijken, maar naar de kwaliteit. Ik betaal liever 500 euro om blij te worden van een mooi plaatje, dan 100 euro voor iets waar ik niet blij mee ben en gezet wordt in een shop waar ik me helemaal niet op mijn plek voel, en dan ook nog eens mijn hele leven mee moet lopen. Dus als je een tattoo wilt, spaar dan goed, en zoek een goede artist. Dan betaal je meer, maar ben je ook blijer!

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. Ik hoop dat ik snel weer wat kan schrijven over nieuwe tattoos, omdat ik nog propvol ideeën zit, haha.

Heb jij tattoo’s? En hebben deze een betekenis? Vind jij dat een tattoo altijd een betekenis moet hebben?