In de afgelopen jaren heb ik flink wat dingen gedeeld die ik gemaakt heb. Een groot deel daarvan was sneaker-gerelateerd, en vooral Air Max 1’s. Bijna dagelijks krijg ik de vraag waarom ik dit zoveel doe, en of ik niet eens iets anders kan proberen dan die eeuwige 1’s. Laat me je kort uitleggen waarom…

Als klein meisje was ik al dol op schoenen. Ze moesten zo opvallend mogelijk zijn. Kleurtjes, lak, het kon mij niet gek genoeg. En als we naar de speeltuin gingen, kreeg je mij met geen mogelijkheid in de zandbak, want wat nou als mijn schoentjes vies zouden worden? Later, toen mijn broers hun eerste Nikes kregen, was ik hooked. Ze stonden perfect onder hun trainingspak en ik wilde ze ook! Toen ik in de brugklas kwam, was het zo ver. Ik mocht Nikes. Ik ging voor geheel zwarte Air Max BW’s, en ik was compléét verliefd. 

Toen ik mijn eigen geld begon te verdienen, ging het allemaal behoorlijk snel. Voor ik het wist moest ik een boekenkast uit de berging leeg maken om als schoenenkast te gebruiken, en later kwamen er zelfs extra planken in omdat er niets meer bij paste. Iedere week stond de pakketbezorger aan de deur met een doos nieuwe sneakers, tot grote ergernis van mijn moeder. Sorry mam.

Op dat moment begon mijn liefde voor Air Max 1’s te groeien. Ze liepen nog lekkerder dan BW’s, waren er in de tofste kleuren en ik matchte ze met shirts en jasjes. Nog steeds ging ik voor de meest opvallende colorways en was ik héél voorzichtig zodat ze niet vies zouden worden.

Ondertussen heb ik veel de deur uit gedaan, want ik heb (helaas) geen oneindige ruimte om alles te bewaren én ik heb maar twee voeten. En toch blijft de AM1 voor mij speciaal, dus pronkt hij op vele manieren in mijn huis. Hij doet het goed in mijn woonkamer in de vorm van magneetjes, kussenhoesjes, schilderijen en zelfs een deurmat, allemaal als ode aan de, in mijn ogen, mooiste Air Max.

Hebben jullie Nikes? En welk model is jullie lievelings?

Liefs,
Maaike